.comment-link {margin-left:.6em;}
Adverteren bij Daisycon



zaterdag, mei 17, 2003


Een foto is een morele beslissing, genomen in een fractie van een seconde.

Salman Rushdie


Ware genieën weten op hun beste momenten niet wat ze aan het doen zijn.

Freek de Jonge

Dat achteloze en vanzelfsprekende dat geniale schilders, muzikanten en voetballers bij vlagen tonen, ontbreekt maar al te vaak bij fotografen die effectbejag en overmatige nadruk in hun foto's leggen (zo niet bij de opname, dan bij de nabewerking op de computer of in de donkere kamer). Probeer eens beelden vast te leggen zoals Marco van Basten voetbalde: het genie van de moeiteloze beweging.


Israel has provided Italian authorities with a dossier concerning the Raffaele Ciriello murder. The free-lance photographer was killed March 13, 2002 in Ramallah. The Israeli Army Chief of Staff, General Ghiora Eiland, has provided the Italian ambassador in Tel Aviv the results of the enquiry carried out by an IDF inquiry panel. The dossier has already been forwarded to Milan's Prosecution office which is in charge of the Ciriello investigation.

The reporter was killed by six machine gun bullets whilst working in Ramallah on an assignment by the Corriere della Sera newspaper. Colleagues at the site of the murder say he was killed by a machine gun fire on an Israeli tank, despite Israeli authorities' denial. In August last year the Israeli government had provided an inkling as to the result of the enquiry, asserting that there was "no evidence" that the machine gun fire that killed Ciriello came from an Israeli tank.

Bron: AGI.

vrijdag, mei 16, 2003

In de Antwerpse galerie Fifty One Fine Art Photography kan je je nog tot 6 juni vergapen aan visueel moois van Belgische fotografen.

De Morgen-fotograaf Stephan Vanfleteren en de Zwitserse fotojournalist Robert Huber, voor de gelegenheid Elvis & Presley, trokken door elf staten in Amerika. Uitgerust in glitterkostuums en met een stevige haardos namen ze zwartwit- en kleurenfoto's van Elvis' ronddolende geest (of is hij dan toch niet dood?) en vonden die in goedkope motels, coffee bars en onder de lokale bevolking.

Sebastian Schutyser kwam als fotografiestudent onder de indruk van de prachtige moskeeën in Mali. Terug in Europa besliste hij mee te helpen aan het voortbestaan van die ondergewaardeerde architectuur en de schoonheid ervan voorgoed vast te leggen. Dorpelingen keken raar op wanneer ze hem van heinde en ver in een prauw zagen aanvaren om vervolgens prachtige zwartwitfoto's te maken van hun oude moddermoskee. Een unieke collectie van 515 gefotografeerde moskeeën in de Nigger Inner Delta is het resultaat.

Volgens Bart Michiels maakt fotografie trouwens een wezenlijk deel uit van reizen, het is een manier om te ontdekken maar ook om zichzelf te ontdekken. Tijdens zijn lange eenzame reizen door het Amerikaanse continent wist hij voornamelijk in de steden een beeld van een vereenzaamd Amerika met verloren horizonten te verstillen.

Bron: Nele Eeckhout/De Morgen.

Zojuist is het boek "De Zesde Mei" uitgekomen, een thriller van Tomas Ross over de moord op Pim Fortuyn.

Ross vertelt het verhaal aan de hand van twee verzonnen bijfiguren. De ene is een mopperige en tobberige fotograaf, Jim de Booy, die tot zijn eigen verbazing en ergernis ineens een dagtaak heeft aan het volgen van Fortuyn. De ander is Anke, een teleurgestelde actievoerster, die net drieëneenhalf jaar heeft gezeten na een uit de hand gelopen dierenbevrijdingsactie.

Het boek blijft goed overeind, al is het alleen al door de nodige grappige verwikkelingen rond de fotograaf en de ex-activiste, die beiden op hun manier proberen hun leven weer onder controle te krijgen.

Bron: Brabants Dagblad.

In het kader van het Nationaal Voorleesontbijt bezocht Femke Halsema gistermorgen de Jan Ligthartschool in Arnhem. En confronteerde groep 2 al meteen met de democratische beginselen.

"Gaan we nog lezen of willen jullie liedjes zingen?", vraagt Femke Halsema. "Lezen", vindt een aantal kinderen uit groep 3. "Zingen, liedjes van K3", vindt een ander clubje. "Zullen we er dan maar over stemmen?", vraagt de fractievoorzitter van GroenLinks. Tot een referendum onder de vier- en vijfjarige leerlingen komt het niet. Halsema besluit het verhaal van Kikker (een boek van Max Velthuis) toch maar voor te lezen. In de gymzaal van de Jan Ligthartschool ligt een groot kussen met allemaal kleinere kussentjes erop. Voor Femke Halsema is er een groot, blauw kussen waarop ze plaatsgenomen heeft. De leerlingen van groep 1 luisteren ademloos en stilletjes naar het verhaal De Luiaard van Eric Carle. Dat vijf fotografen zich om de groep en om Halsema verdringen, deert hen niet. Ze kruipen steeds dichterbij, bijna bij Halsema op schoot.

(De kinderen of de fotografen?)

Bron: De Gelderlander.

Officieel Witte Huis-fotograaf Eric Draper heeft sinds het begin van het presidentschap van George W. Bush al 29.929 kleinbeeldfilms van 36 opnamen verbruikt. Niet helemaal in zijn eentje (hij heeft drie medewerkers) en ook niet iedere film werd volgeschoten, maar toch een respectabel aantal. Niks digitaal, want het is belangrijk historisch materiaal, geen wegwerpkiekjes.

Een samenvatting van de chat met Eric Draper van afgelopen nacht is te vinden op de website van het Witte Huis.


foto Eric Draper

De Colombiaanse fotojournalist Carlos Linares is om het leven gekomen bij een bootongeluk in de jungle van Colombia. Hij werkte voor het omstreden Plan Colombia aan een project over coca-boeren. Linares (44) sloeg maandag overboord toen een andere boot botste met de zijne op de Putumayo-rivier. De overige passagiers in de twee boten werden gered.

Na tien jaar in dienst te zijn geweest bij persbureau Reuters werd Linares in 2000 freelancer. Ook gaf hij colleges fotojournalistiek aan twee Colombiaanse universiteiten. Hij was in het moeilijk toegankelijke zuiden van Colombia bezig met een project over boeren die de teelt van coca (het basisbestanddeel van cocaïne) hebben verruild voor het verbouwen van legale landbouwgewassen.


In Cannes is het weer duwen en trekken tussen de fotografen, maar wél allemaal in gepaste avondkleding.


foto Michel Euler

donderdag, mei 15, 2003



Psychiatrists say children exposed to chronic violence are more likely to be violent. To an extent, the militancy in Kashmir is fed by its young victims, who see the gun as the ultimate solution.

Photos: Ami Vitale/Getty Images

Premier Balkenende presenteert nog deze maand zijn tweede kabinet aan de koningin. Daar hoort natuurlijk een foto van de hele ploeg op het bordes bij. Man bijt hond ging langs bij Hans Kouwenhoven, een ouwe rot in de kabinetsfotografie.

Hij vertelde hoe hij op die "hoogtijdagen" in de politiek de hele dag bezig is om in één minuut een heel saaie foto te maken. Nooit loopt er eens een hond langs, nooit laat een meeuw iets vallen op een ministerspak, en er is nog nimmer iemand gestruikeld op de trap voor het paleis.



For the grandfather of photojournalism, decisive moments come in bunches. Such was the case at the April 28 opening of the Henri Cartier-Bresson retrospective at the Bibliothèque Nationale and the April 28 kickoff of the "HCB’s Choice" exhibition at the newly opened Henri Cartier-Bresson Foundation in Paris.

The 95-year-old Cartier-Bresson was his usual cantankerous self at both star-studded openings. "He looks great, but he still behaves badly at openings," says Helen Wright, Cartier-Bresson’s American agent. "He sat in a corner most of the time without talking to anyone."

Lees verder bij Photo District Newswire.


HCB. AP Photo/Wolfram Steinberg

Jellie Brouwer, presentatrice van het NPS-programma Kunststof:

De betere fotografen zijn natuurlijk niet naar de oorlog in Irak gegaan.

Ach natuurlijk Jellie, echt goede fotografen laven zich aan de subsidiekraan en maken foto's van demente bejaarden, verlaten industrieterreinen en tuintjes in Almere: Kunst met een grote K! Die houden zich echt niet bezig met zoiets triviaals als oorlog.

woensdag, mei 14, 2003

The "Unseen America" photography program was started two years ago by Bread and Roses, a nonprofit cultural project of the Employees International Union. It gives working people — often immigrants in service-industry or blue-collar jobs — a chance to document their day-to-day lives.

The images they've captured have been shown throughout the United States. The biggest exhibit to date — 40 images, each measuring almost 7 feet high and more than 3 feet wide — went on display this week at the Department of Labor in Washington, D.C., where it will run through the end of May.



Penelope Cruz, ook graag áchter de camera:





Vrijdag 23 mei op Arte: Un reporter a disparu/Journalist vermisst.

Over de zoektocht naar de Franse oorlogsfotograaf Gilles Caron, die in 1970 in Cambodja spoorloos verdween.

1970 greift der Indochina-Krieg auf Kambodscha über. Am 4. April verlässt der französische Fotograf Gilles Caron sein Hotel in Phnom Penh. Er ist Mitbegründer der Fotoagentur "Gamma" und gilt als einer der besten und erfahrensten Kriegsreporter seiner Zeit. Sein Ziel ist die "Route National 1", die ins Landesinnere führt. Er wird nicht zurückkehren. Caron gilt bis heute als vermisst. Der Filmemacher Johann Feindt folgt den Spuren, die Gilles Caron hinterlassen hat. Sein Film lotet die Untiefen des Berufes aus, den Caron ausübte, seine Faszination und seinen Schrecken. Feindt beobachtet Fotografen im Kosovokrieg, erkundet das Handwerk, führt Interviews mit Freunden und Kollegen Carons, die zu erklären versuchen, warum sie sich immer wieder in Gefahr bringen, welche Leidenschaft sie treibt. Im Kambodscha der Gegenwart versucht Johann Feindt herauszufinden, wie Caron ums Leben kam. Das Land ist vom Krieg und von der Herrschaft der Roten Khmer gezeichnet. Zunächst erinnert sich niemand an einen französischen Fotografen, der hier vor 30 Jahren gewesen sein soll. Aber es gibt Gerüchte über eine Straßensperre, eine Schießerei, in die Ausländer verwickelt waren. Vielleicht wurde Caron auch entführt - wie Brice Fleutiaux vor kurzem in Tschetschenien. Auch er war ein Fotograf, auch er verschwand in einem undurchsichtigen Krieg, auch er wurde Opfer seines Berufes.

23 mei, Arte 22.15


Vietnam 1967. foto Gilles Caron

Twee ronden afzien. Dat is de titel van een beeldexpositie over de Tour de France en de Ronde van Noord-Holland. Deze dubbeltentoonstelling is het resultaat van een gezamenlijke inspanning van het Spaarnestad Archief en de provincie Noord Holland. De provincie gaf fotograaf Wim van Iersel opdracht om de Ronde van Noord-Holland 2002 vast te leggen. Hij maakte een afwisselend en hedendaags beeldessay, dat nauw aansluit bij de historische presentatie van de Tour de France. De foto’s van de Tour de France komen uit het SFA. Het honderdjarig bestaan van de Tour vormde de directe aanleiding voor het samenstellen van deze dubbeltentoonstelling.

Te zien van 18 mei t/m 17 augustus 2003 in het Spaarnestad Fotoarchief, Haarlem.



dinsdag, mei 13, 2003

Woensdag 21 mei in Het uur van de wolf: Amerika in zwart-wit.

Over Shelby Lee Adams, die al meer dan dertig jaar lang afgelegen gemeenschappen in de Appalachen in Kentucky fotografeert. Zijn onderwerpen zijn arme boeren en hun gezinnen, die vaak nog zonder stromend water en electriciteit leven.

Verweerd is eufemistisch, doorleefd is te zwak uitgedrukt voor de gezichten die Shelby Lee Adams fotografeert in de Amerikaanse Appalachen. Midden in de groene bergen leven de straatarme blanke families die de fotograaf al dertig jaar in zwart-wit vastlegt. Hevig realistisch en toch theatraal, surrealistisch tegelijk. In gammele hutten wonen ze, zonder stromend water. Families met alleen maar gehandicapte kinderen, werkmannen met slangenbeten in hun lijf en vrouwen met peilloos diepe kloven in de wangen. Zoals oma Napier, tandeloos, maar taai. Tien kinderen verloren aan het harde bergleven en toch steekt ze haar pijpje nog op. De documentaire Amerika in zwart-wit, gaat over het werk van Shelby Lee Adams. En over de critici van zijn werk. Hij portretteert die mensen teveel als een stel stereotype achtergebleven incestueuze Hillbillies, vinden die criticasters. De fotograaf zelf vindt het onzin. Als er iemand de mensen in Appalachia respecteert is hij het wel. (VARA TV-Magazine)

Het uur van de wolf, 21 mei Ned.3 om 20.25.


In Thomas Ruff's photographs, people never smile, the streets are bleak and internet porn is nothing more than meaningless.

In his own words, pictures are just pieces of paper.

Lees het artikel in The Guardian vandaag.


foto Thomas Ruff

maandag, mei 12, 2003

It's amazing how many people believe what they read in camera magazines. Just look at the images accompanying a review. Are these the sort of images of which you'd be proud? Probably not, so don't think a guy writing in a magazine knows anything more than you do. Most of them are not photographers, but merely men who get off on technology, not art. These people make their money from you buying the equipment they are casually reviewing or by selling advertising space to the camera maker. They are in this for their own personal profit, not to help you out. Most magazines make their money from their advertisers, not subscribers. Most reviewers depend on factory sponsorship money as a big part of their income. The spreading of good will for their sponsor is their job. Camera companies may not really want you to learn photography and get fantastic results with the camera you already have. They tend to prefer that you think that a new feature, like a few more alphabet letters on your lens, will somehow help you create better photographs.

Ken Rockwell


A reformist journalist detained for giving interviews to foreign media said Monday he was released pending trial. Sina Motallebi was detained April 20 after he responded to a summons to report to a police station for interrogation. ,,I was released and will wait for the trial,'' Motallebi told The Associated Press from his home. He refused to give further details, including the charges he faces.

His wife, Farnaz Ghazizadeh, said it is time for Motallebi to remain silent because ,,his family needs him.'' ,,He was interrogated since his detention on April 20. He accepted some of the charges and rejected the others. I cannot disclose any more details. Sina was instructed by authorities not to talk about his time in jail,'' she told The AP.

Motallebi developed the Farsi web site - www.Rooznegar.Com - after the reformist daily Hayat-e-Nou, or New Era, for which he wrote, was banned in January. The banning followed a cartoon showing the late Ayatollah Ruhollah Khomeini, leader of Iran's 1979 revolution, being crushed by a hand. Hayat-e-Nou editor Hadi Khamenei is the younger brother of Khomeini's successor as Iran's supreme leader, Ayatollah Ali Khamenei. Hadi Khamenei opposes his older brother's policies.

Since early 2000, Iran's hard-line judiciary has closed down about 90 pro-democracy publications and jailed several dozen writers and activists on vague charges of insulting authorities. The crackdown is widely seen as part of a power struggle between reformists who support President Mohammad Khatami's program of social and political reforms and hard-liners who oppose any dilution of clerical rule.

Bron: Associated Press via Thomas Erdbrink.

Het plaatsen van foto's door het weekblad Story van Paul de Leeuw, die in zijn huis rondliep met zijn geadopteerde zoontje Kas, is onrechtmatig gebeurd. Dat heeft de Amsterdamse rechtbank maandag beslist. De bewuste foto's waren door een fotograaf van buiten gemaakt en door de ramen van zijn woning 'geschoten'. Eerder achtte de Raad voor de Journalistiek de genoemde feiten al ontoelaatbaar. De rechtbank in Amsterdam schaart zich achter dit oordeel.

Paul de Leeuw liet maandag via zijn advocaat weten erg blij te zijn met de uitspraak in de bodemprocedure. Story is door de rechtbank veroordeeld om de gewraakte foto's te vernietigen en een bedrag van 5000 euro aan De Leeuw te betalen. De entertainer maakt dat geld over aan een goed doel: het adoptie-agentschap in de Verenigde Staten.

Volgens de rechtbank maakte Story met het vervaardigen en publiceren van de foto's inbreuk op het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer van Paul de Leeuw en Kas. Ook een bekende Nederlander als Paul de Leeuw heeft het recht in zijn eigen huis ,,vrij en onbespied'' te zijn. De advocaat van De Leeuw, mr. I. Meijer, zegt dat het de eerste keer is dat in rechter in Nederland tot een dergelijke uitspraak komt. Het zorgt dus voor een precedent voor andere bekende Nederlanders. Dat zou voor Story een
reden kunnen zijn in hoger beroep te gaan, maar het blad doet dat niet.

,,Dat precedent stuit ons tegen de borst, maar in overleg met onze advocaten hebben wij besloten niet in beroep te gaan'', meldt Story-hoofdredacteur A. Hoogeveen maandag. Ze vindt het wrang dat Story nu wordt veroordeeld, terwijl het verhaal bij de foto's vriendelijk te noemen is. ,,Ook hebben we niet dagenlang bij zijn huis gepost. De fotograaf reed langs, zag wat er gebeurde en nam de foto's. Maar goed, het gaat Paul de Leeuw om het principe. Ik vraag me wel af wat het verschil is tussen deze afbeeldingen en foto's die een centimeter buiten zijn voordeur zijn gemaakt.''

Bron: ANP.

People don't watch enough. They think. It's not the same thing.

I don't know anything about printing or technique. And that doesn't interest me. The Louvre museum taught me how to observe. I went there to watch and to copy.


Henri Cartier-Bresson



Een interessant artikel over Robert Frank dat ik gisteren vond in The Baltimore Sun. Zijn boek The Americans is een standaardwerk dat in geen enkele (fotografie-)boekenkast zou mogen ontbreken.

Ten tijde van het verschijnen van het boek in 1955 was de kritiek niet mals. Frank toonde niet de zegeningen van het Amerikaanse "family life" maar de verscholen armoede die elders onderbelicht bleef:

Bruce Downes, editor of Popular Photography, denounced the pictures as "images of hate and hopelessness, of desolation and preoccupation with death. They are images of an America seen by a joyless man who hates the country of his adoption. ... Frank is also a liar, perversely basking in the kind of world and the kind of misery he is perpetually seeking and persistently creating. It is a world shrouded in an immense gray tragic boredom. This is Robert Frank's America. God help him."

Jack Kerouac beschreef Frank's werk in zijn voorwoord heel anders: That crazy feeling in America when the sun is hot on the streets and music comes out of the jukebox or from a nearby funeral, that's what Robert Frank has captured in the tremendous photographs taken as he traveled on the road around practically forty-eight states in an old used car (on Guggenheim Fellowship) and with the agility, mystery, genius, sadness, and strange secrecy of a shadow photographed scenes that have never been seen before on film.


foto Robert Frank

De Nieuw-Zeelandse tv-presentator Jonathan Marshall staat op het punt ontslagen te worden omdat hij een bijbaan heeft als paparazzo. In die hoedanigheid achtervolgde hij een mede-presentator. Die noteerde het nummerbord en kwam via de politie achter de identiteit van degene die hem al weken lastig viel.

Bron: Otago Daily Times.


zondag, mei 11, 2003

The Israeli army arrested Saturday a Palestinian photographer working for AFP, Mustapha Abu Daye, as he covered a demonstration in the northern West Bank town of Tulkarem, Palestinian officials said.

An Israeli army spokesman confirmed the arrest, saying the photographer and protestors had violated the town's curfew. But he added that Daye was expected to be released shortly after security checks were carried out.

Bron: IRIBNews.


Volgende week verschijnt het boek Women and war van fotografe Jenny Matthews. (Ook in het Nederlands, onder de titel Tweestrijd: vrouwen en oorlog.)

Jenny Matthews werkt als documentair fotograaf voor Network Photographers. Ze is sinds 1982 bezig met een wereldomvattend project dat laat zien hoe vrouwen in oorlogssituaties leven, als strijders, als slachtoffers, als hoedsters, als toeschouwers. Na ruim twintig jaar verschijnt nu het boek dat haar oeuvre omspant.

Jenny Matthews heeft voor alle belangrijke ontwikkelingsorganisaties in Latijns-Amerika, het Midden-Oosten, Afrika en Azië uitgebreide reportages gemaakt. Haar foto’s zijn gepubliceerd in tijdschriften en kranten over de hele wereld. De dagboekaantekeningen die Matthews op haar vele reizen maakte, vormen de tekst van het boek en zijn tevens de bijschriften bij de foto's.

In 1986-1987 stelde ze een grote fototentoonstelling samen onder de titel ‘Vrouwen in Midden-Amerika’. Deze werd geopend in de Impressions Gallery in York en was later te zien in Londen, Newcastle, Liverpool, Bristol en Plymouth. Haar tentoonstelling ‘Women in Conflict’ (‘Vrouwen in oorlog’) was als onderdeel van Photo 98 te zien in de Royal Armouries in Leeds en later in Londen, Milaan en Perpignan.


Managua, Nicaragua, 1984. foto Jenny Matthews.


This page is powered by Blogger. Isn't yours?


Monitored by BelStat - Your Site Counts
This site tracked by OneStat.com. Get your own free site counter.